Чамд би гомдохгүй
Хаяж явсанаас хойш хэдэн сар өнгөрч
Харанхуй орчлонд би ганцаар бүдчин явна
Ханьсахын заяа бидэнд бгаагүй ч гэлээ
Хайрт чамаасаа үртэй хоцорсондоо айвч баярлана!
Хэний хүү юмаа гээд ээждээ хэлэх зүрхгүй
Хэний хэн гээд овоглочих зүрх над үгүй
Хэтэрхий хайртай гэж чамайг хоргоосоор би
Хэлтгий заяаны эрхээр нулимстай нүдтэй хоцорлоо
Анхны хайрын минь дурсамж хүү минь төрөхөд
Аав нь нь ирлээ гээд цонхоор харуулчих тавилангүй
Алагхан үр чинь өсөөд учир мэддэг болоход нь
Аав чамд бхгүйэ гэж худлаа хэлэх чадахгүй...
Гэсэн ч би чамд гомдохгүйээ хайрт минь
Гэмгүй гэдгийг чинь хэний ч өмнө батална
Гэгэлзэх зүрхээ нэгэнт зориулчихсан гэргийтэй бсныг чинь
Гэнэхэн би мэдсээр бж хайрт минь гэж зүтгэсэн
Яанадаа би гэргийгээ хууурчихлаа гэж санаа алдсан тэр шөнө
Яасан их хайрлана вэ? гэж гэргийд чинь би атаархсан
Явдаа гэж намайх зүрх шимшрэн хэлэхэд чи
Яагаад вэ? гэж асуулгүй тэгье дээ гээд боссонсон
Үүрд баяртай гээд чи манайхаас гарахдаа
Үнсээч гсн урууланд минь ойлгоорой гэж шивнэсэн
Өнөө шөнийн тухай мартаарай гэж гуйхад чинь
Үртэй болно гэж мэдээгүй би за гэж хариулсансан
Гэвч би чамайг огтхон ч буруутгахгүй
Гэнэн хайраар хайрласан хайраа би өрөвдөхгүй
Гэргийтэй хүнд дурласанаа нүгэл гэж шаналахгүй
Гэсгээлээр учирсан анхны хайрын амтыг хэзээ ч мартахгүй!!!